Maandag 9 April
Door: Jasmin
Blijf op de hoogte en volg SSMNW
17 April 2012 | Singapore, Singapore
Op maandag 9 april werden we op de afdeling "Centre for BioImaging Science (CBIS)" door Yan Jien ontvangen en voorgesteld aan een nederlandse onderzoeker die 7 jaar geleden uit nederland is vertrokken. Dat het om een nederlander ging was niet meteen duidelijk omdat zijn naam Johan op z'n aziatisch als Jo-Han werd uitgesproken.
Aan het begin van de tour werd aan Johan gevraagd of hij wel eens had geprobeerd het nederlandse gebruik van ontvangst met koffie aan de aziaten door te geven. Het antwoord was dat dit niet was gelukt en vervolgens werd aan Yan Jien medegedeeld dat de studenten "snakken" naar koffie. Er was even een moment van paniek en discussie hoe en waar het koffie-momentje zal worden ingepland, maar uiteindelijk kon de groep die met Johan mee was toch nog genieten van een lekkere kopje koffie.
Tijdens de rondleiding werd al gauw duidelijk hoe het onderwijssysteem in Singapore verschilt van het systeem in Nederland. In Singapore is het volgen van een master na de driejarige bachelor niet zo logisch als voor ons. De meesten kiezen na drie jaar voor een baan in de industrie of het onderwijs en alleen de studenten met een gemiddelde van 8 en hoger mogen doorstromen naar het honour jaar en vervolgens een aanvraag doen voor een PhD.
Omdat Johan het nederlandse financieringssysteem voor universiteiten ook kent, was het hem opgevallen dat de universiteiten in singapore makkelijker en meer geld van de overheid kunnen krijgen dan de universiteiten in nederland. Toch is dat geldbedrag een stuk lager dan dat wat bedrijven krijgen voor nieuw onderzoek.
Een van de topics binnen CBIS is het onderzoek naar nanomoleculen. Door het gebruik van nanokanalen kan men de moleculen afzonderlijk bestuderen. Daarnaast wordt d.m.v. een optical trap gekeken naar de viscoelastisiteit van eiwitten en DNA.
Veranderingen in structuur en orientatie van DNA en eiwitten na het veranderen van bepaalde parameters worden bekeken met behulp van de Atomic Force Microscope.
CBIS is een afdeling binnen de National University of Singapore (NUS). De universiteit heeft gemiddeld 25.160 bachelor studenten en bijna 10.000 die een master/honours programm/PhD volgen. De faculty of Science heeft jaarlijks een instroom van 1.400 studenten, waarvan 200 voor physics kiezen.
De studie MNW en MNS werd als zeer interessant gezien omdat ze binnen de NUS alleen monodiciplinaire opleidingen kennen zoals natuurkunde, scheikunde en wiskunde maar geen gecombineerde opleidingen zoals MNW.
Toch leert de ervaring dat het voor studenten als ons moeilijk is om een PhD positie te krijgen binnen de NUS, omdat men eerst een examen moet afleggen waarbij wordt verwacht dat men alle kennis van de bachelor paraat heeft.
De CBIS heeft samenwerkingsverbanden met de VS en de UK. Voor onze studenten is een PhD positie binnen deze organisaties makkelijker en interessanter.
Jasmin Moneer
Aan het begin van de tour werd aan Johan gevraagd of hij wel eens had geprobeerd het nederlandse gebruik van ontvangst met koffie aan de aziaten door te geven. Het antwoord was dat dit niet was gelukt en vervolgens werd aan Yan Jien medegedeeld dat de studenten "snakken" naar koffie. Er was even een moment van paniek en discussie hoe en waar het koffie-momentje zal worden ingepland, maar uiteindelijk kon de groep die met Johan mee was toch nog genieten van een lekkere kopje koffie.
Tijdens de rondleiding werd al gauw duidelijk hoe het onderwijssysteem in Singapore verschilt van het systeem in Nederland. In Singapore is het volgen van een master na de driejarige bachelor niet zo logisch als voor ons. De meesten kiezen na drie jaar voor een baan in de industrie of het onderwijs en alleen de studenten met een gemiddelde van 8 en hoger mogen doorstromen naar het honour jaar en vervolgens een aanvraag doen voor een PhD.
Omdat Johan het nederlandse financieringssysteem voor universiteiten ook kent, was het hem opgevallen dat de universiteiten in singapore makkelijker en meer geld van de overheid kunnen krijgen dan de universiteiten in nederland. Toch is dat geldbedrag een stuk lager dan dat wat bedrijven krijgen voor nieuw onderzoek.
Een van de topics binnen CBIS is het onderzoek naar nanomoleculen. Door het gebruik van nanokanalen kan men de moleculen afzonderlijk bestuderen. Daarnaast wordt d.m.v. een optical trap gekeken naar de viscoelastisiteit van eiwitten en DNA.
Veranderingen in structuur en orientatie van DNA en eiwitten na het veranderen van bepaalde parameters worden bekeken met behulp van de Atomic Force Microscope.
CBIS is een afdeling binnen de National University of Singapore (NUS). De universiteit heeft gemiddeld 25.160 bachelor studenten en bijna 10.000 die een master/honours programm/PhD volgen. De faculty of Science heeft jaarlijks een instroom van 1.400 studenten, waarvan 200 voor physics kiezen.
De studie MNW en MNS werd als zeer interessant gezien omdat ze binnen de NUS alleen monodiciplinaire opleidingen kennen zoals natuurkunde, scheikunde en wiskunde maar geen gecombineerde opleidingen zoals MNW.
Toch leert de ervaring dat het voor studenten als ons moeilijk is om een PhD positie te krijgen binnen de NUS, omdat men eerst een examen moet afleggen waarbij wordt verwacht dat men alle kennis van de bachelor paraat heeft.
De CBIS heeft samenwerkingsverbanden met de VS en de UK. Voor onze studenten is een PhD positie binnen deze organisaties makkelijker en interessanter.
Jasmin Moneer
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
